Over een halfjaar...
Blijf op de hoogte en volg Rebecca en Niels
17 Oktober 2014 | Nigeria, Calabar
Over een halfjaar:
- lachen we er om
- zouden we wel weer zo'n rustige periode willen hebben
- zijn we dankbaar voor het weekje extra
- kijken we verlangend terug naar het gevoel om een lange tijd niets te hoeven
Maar nu:
We hebben een flink baalmoment gehad vanmiddag.
Opnieuw hebben we een vrijdag doorgemaakt waarin alles in het teken stond van wachten wanneer we naar de rechtbank konden.
Opnieuw kroop de tijd voorbij.
Opnieuw is de rechtzaak verschoven.
We weten dat dit helemaal past bij de cultuur en blijven kalm richting de mensen met wie we te maken hebben, maar eenmaal bij elkaar mogen we even spuien. Het is lastig te bedenken wat vervelender is: de uitstel of het niet weten waar we aan toe zijn.
Onze begeleider gaat er alles aan doen om de rechtzaak alsnog begin volgende week plaats te laten vinden en hoopt dat we niet weer tot vrijdag hoeven te wachten. Het adoptie-interview heeft gisteren plaats gevonden met succes. Dus dat is in ieder geval een stap.
Samen met onze lieve medereizigers pakken we een drankje op het terras van het hotel. Wat fijn dat zij hetzelfde mee maken en dat we elkaar daarin kunnen steunen. Al snel maken we er weer grappen over, spelen gezellig een spelletje en bedenken dat we vandaag wel fastfood verdiend hebben. De bestelling gaat snel en de delivery guy weet ons al haarfijn te vinden. We kletsen nog gezellig, genieten van de meiden en besluiten morgen maar iets leuks te gaan doen.
Niels en ik kijken samen naar de foto's en genieten zo van onze kleine meid.
Over een half jaar lachen we erom, maar eigenlijk zit er nu alweer een glimlach op ons gezicht. Wie weet wat komende week ons gaat brengen. Voor nu is het lekker weekend. Fijn weekend allemaal!
- lachen we er om
- zouden we wel weer zo'n rustige periode willen hebben
- zijn we dankbaar voor het weekje extra
- kijken we verlangend terug naar het gevoel om een lange tijd niets te hoeven
Maar nu:
We hebben een flink baalmoment gehad vanmiddag.
Opnieuw hebben we een vrijdag doorgemaakt waarin alles in het teken stond van wachten wanneer we naar de rechtbank konden.
Opnieuw kroop de tijd voorbij.
Opnieuw is de rechtzaak verschoven.
We weten dat dit helemaal past bij de cultuur en blijven kalm richting de mensen met wie we te maken hebben, maar eenmaal bij elkaar mogen we even spuien. Het is lastig te bedenken wat vervelender is: de uitstel of het niet weten waar we aan toe zijn.
Onze begeleider gaat er alles aan doen om de rechtzaak alsnog begin volgende week plaats te laten vinden en hoopt dat we niet weer tot vrijdag hoeven te wachten. Het adoptie-interview heeft gisteren plaats gevonden met succes. Dus dat is in ieder geval een stap.
Samen met onze lieve medereizigers pakken we een drankje op het terras van het hotel. Wat fijn dat zij hetzelfde mee maken en dat we elkaar daarin kunnen steunen. Al snel maken we er weer grappen over, spelen gezellig een spelletje en bedenken dat we vandaag wel fastfood verdiend hebben. De bestelling gaat snel en de delivery guy weet ons al haarfijn te vinden. We kletsen nog gezellig, genieten van de meiden en besluiten morgen maar iets leuks te gaan doen.
Niels en ik kijken samen naar de foto's en genieten zo van onze kleine meid.
Over een half jaar lachen we erom, maar eigenlijk zit er nu alweer een glimlach op ons gezicht. Wie weet wat komende week ons gaat brengen. Voor nu is het lekker weekend. Fijn weekend allemaal!
-
17 Oktober 2014 - 22:46
Laura Bouman:
Ik vind het zo knap van jullie hoe jullie elkaar steeds weer op laden en nog zoveel geduld hebben. Ik zou gek worden denk ik. Heel veel sterkte. Gr Laura Bouman -
17 Oktober 2014 - 22:46
Laura Bouman:
Ik vind het zo knap van jullie hoe jullie elkaar steeds weer op laden en nog zoveel geduld hebben. Ik zou gek worden denk ik. Heel veel sterkte. Gr Laura Bouman -
17 Oktober 2014 - 22:55
Nico Van Den Houten:
Inderdaad, wat houden jullie er de moed in! Wachten is soms zo moeilijk en duurt zo lang. En dan de onzekerheid. Maar eens komt het goed!
Sterkte!
nico -
17 Oktober 2014 - 22:58
C&A:
Over een half jaar ligt er een bestseller in de boekhandel, let maar op! -
18 Oktober 2014 - 09:14
Anneke Akershoek:
Over een half jaar mogen jullie Evi haar verjaardag vieren. IN Nederland. En mogen jullie beseffen dat het allemaal goed gekomen is. En zeer de moeite waard was.
Groeten uit Ouddorp -
18 Oktober 2014 - 09:20
Cees De Graaf:
Het gaat idd tergend langzaam allemaal,een andere cultuur!
Maar iedere keer wordt er weer een hindernis overwonnen, in een te traag tempo weliswaar.
Heel veel sterkte en geduld toegewenst en de groetjes van ons! -
18 Oktober 2014 - 14:22
Ineke:
Hoi alledrie , jammer dat het weer uitgesteld is , sterkte met wachten en fijn dat jullie met elkaar zijn groetjes mam -
18 Oktober 2014 - 22:44
Riet Kooistra Van Laar:
Niet gemakkelijk al dat wachten en uitstellen van de procedure.Ik wens jullie oprecht God's onmisbare nabijheid
Ik leg jullie namen en die van jullie dochter Evi in Zijn Handen
Een hartelijke groet Riet Kooistra van Laar. -
19 Oktober 2014 - 08:36
Ineke Verheul:
Lieve mensen,
Jullie schrijven zelf de oplossing al dat vind ik zo mooi!
Hele fijne kerkdienst met elkaar in bed, pyama?
Gos Zegen bij alles!
Geduld met wachten toe gewenst.
Lieve groetjes van ons. -
19 Oktober 2014 - 14:38
Riet Kooistra Van Laar.:
Een gedichtje voor jullie.
Onbekend kindje.
Aan de andere kant van de wereld.
Op jou hebben je nieuwe papa en mama heel lang gewacht.
Zij willen voor jou zorgen en van je houden.
Geef deze papa en mama je handjes,zij houden je stevig vast.
Zij hopen dat je héél gelukkig bij hen wordt.
Samen zullen zij jou over de Here Jezus vertellen, die eens sprak "Laat de kinderen tot mij komen".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
