Healthcare system (part 2)
Blijf op de hoogte en volg Rebecca en Niels
28 September 2014 | Nigeria, Calabar
Een nieuwe dag, in de auto. Doel: de kinderen krijgen een vaccinatie. We rijden naar hetzelfde gebouw. We wachten opnieuw keurig buiten en voor we het weten wordt Evi meegenomen, we lopen er maar snel achteraan.
Het gebouw zit vol, er staan allerlei banken waarop moeders zitten met kinderen. Vooraan staat een vrouw voorlichting te geven. Over:
- de kaart die moeders goed mee moeten nemen iedere keer
- een klapspelletje wat kinderen leuk vinden en wat de moeders moeten oefenen ter plekke
Ik mag vooraan zitten en opnieuw wordt Evi uitgekleed en op een weegschaal gelegd. Dit keer een weegschaal ook echt geschikt voor kinderen. Ik hoor een aantal mensen zeggen '6 kg'. Op de kaart staat later 5 kg. Dit schrijven ze neer in het hokje voor 9 maanden, hihi! Nou ja, het zal wel goed zijn.
De voorlichting gaat ondertussen door en het voelt raar om daar tussendoor de controle van onze kinderen te doen.
Omdat wij als eerste zijn geweest, mag ik achteraan plaats nemen en nemen we even de tijd om rond te kijken. De muren hangen vol met posters gericht op voorlichting en preventie.
Er zit een vrouw naast ons. Ze geeft aan dat we een mooi jongetje heb. Evi is volledig in het roze gekleed, maar dat zegt hier blijkbaar niets. Haar eigen kindje heeft een trainingspak aan en toch zien we dat ze ook een meisje heeft. Meisjes krijgen hier namelijk al heel vroeg oorbellen, zo zijn ze goed herkenbaar.
Ondertussen krijgt het kindje van onze buurtjes een vaccinatie. Evi niet, die blijkt hem al gehad te hebben volgens haar kaart. De vrouw die de vaccinatie geeft, blijft ondertussen haar voorlichtingspraatje uitvoeren aan de andere dames.
De vrouw naast ons stelt een vraag: Where are the socks for the baby?
Dat gebeurd vaker, ook op straat vragen ze waar haar sokjes zijn. Het is buiten boven de 30 graden, we hebben niet eens sokjes voor haar mee. 's Nachts ligt ze lekker in een slaapzak. Evi heeft het inmiddels behoorlijk warm op dit consultatie bureau, dus sokjes? We krijgen steeds meer het idee dat het dragen van sokjes en schoentjes netjes is en aangeeft dat je goed voor je kinderen zorgt.
Voor het vraaggesprek en de rechtszaak hebben we dan toch maar schoentjes en sokjes gekocht. We willen natuurlijk wel laten zien dat we goede ouders zijn.
Het gebouw zit vol, er staan allerlei banken waarop moeders zitten met kinderen. Vooraan staat een vrouw voorlichting te geven. Over:
- de kaart die moeders goed mee moeten nemen iedere keer
- een klapspelletje wat kinderen leuk vinden en wat de moeders moeten oefenen ter plekke
Ik mag vooraan zitten en opnieuw wordt Evi uitgekleed en op een weegschaal gelegd. Dit keer een weegschaal ook echt geschikt voor kinderen. Ik hoor een aantal mensen zeggen '6 kg'. Op de kaart staat later 5 kg. Dit schrijven ze neer in het hokje voor 9 maanden, hihi! Nou ja, het zal wel goed zijn.
De voorlichting gaat ondertussen door en het voelt raar om daar tussendoor de controle van onze kinderen te doen.
Omdat wij als eerste zijn geweest, mag ik achteraan plaats nemen en nemen we even de tijd om rond te kijken. De muren hangen vol met posters gericht op voorlichting en preventie.
Er zit een vrouw naast ons. Ze geeft aan dat we een mooi jongetje heb. Evi is volledig in het roze gekleed, maar dat zegt hier blijkbaar niets. Haar eigen kindje heeft een trainingspak aan en toch zien we dat ze ook een meisje heeft. Meisjes krijgen hier namelijk al heel vroeg oorbellen, zo zijn ze goed herkenbaar.
Ondertussen krijgt het kindje van onze buurtjes een vaccinatie. Evi niet, die blijkt hem al gehad te hebben volgens haar kaart. De vrouw die de vaccinatie geeft, blijft ondertussen haar voorlichtingspraatje uitvoeren aan de andere dames.
De vrouw naast ons stelt een vraag: Where are the socks for the baby?
Dat gebeurd vaker, ook op straat vragen ze waar haar sokjes zijn. Het is buiten boven de 30 graden, we hebben niet eens sokjes voor haar mee. 's Nachts ligt ze lekker in een slaapzak. Evi heeft het inmiddels behoorlijk warm op dit consultatie bureau, dus sokjes? We krijgen steeds meer het idee dat het dragen van sokjes en schoentjes netjes is en aangeeft dat je goed voor je kinderen zorgt.
Voor het vraaggesprek en de rechtszaak hebben we dan toch maar schoentjes en sokjes gekocht. We willen natuurlijk wel laten zien dat we goede ouders zijn.
-
28 September 2014 - 17:15
Esther:
Geweldig verhaal van de sokjes... arme Evi, dat wordt zweten tijdens het gesprek! Mooi verhaal weer, tot spreeks!xx -
28 September 2014 - 17:43
Esther En René :
Open sandalen? -
29 September 2014 - 08:59
Ineke Verheul:
Jullie zijn schatten!!!!!!! -
29 September 2014 - 10:37
Lia:
Wat fantastisch om zo op afstand met jullie mee te kunnen leven. -
29 September 2014 - 14:01
Jennifer Nootenboom:
Tja dat consultatiebureau is overal hetzelfde hoor, hier in Nederland zeggen ze ook vaak dingen die je met een korreltje zout moet nemen. Maar goed, geniet van jullie meisje! -
29 September 2014 - 15:32
Ineke Wierks:
Hallo het is gelukkig maar een uurtje ongeveer dan kunnen ze lekker weer uit . Groetjes -
29 September 2014 - 18:00
Anja Mol:
Laat je gevoel spreken daar kom je vaak verder mee, leuk om te lezen dat het goed gaat, lekker genieten van Evi. -
02 Oktober 2014 - 15:13
Rianne Ketelaar-Vos:
Kijk dan klopt de naam Conternatiebureau weer helemaal goed.
Doe wat je moederhard (wat fijn om te typen) je ingeeft! en geniet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
