Het leven in Calabar:over clichés, cultuur en cola
Blijf op de hoogte en volg Rebecca en Niels
18 September 2014 | Nigeria, Calabar
En dan zijn ineens al die clichés die je al jaren hoort waar. Je leven staat op zijn kop. Je kan doodop zijn, maar van een lachje van je kind volledig nieuwe energie krijgen. Als ze huilt hoop je dat ze snel weer slaapt. Als ze slaapt hoop je dat ze snel weer gezellig wakker wordt. Het gaat goed met haar. De laatste 2 dagen is ze meer huilerig en wil ze overdag alleen bij ons slapen. Ze trapt er niet meer in als we haar subtiel in haar bedje leggen. Ja en dat is dus hechten, ze voelt zich veilig bij ons of leert zich veilig te gaan voelen. Tegelijkertijd houden we haar temperatuur in de gaten. Ze is nog zo jong, misschien is er nog iets anders aan de hand. We doen wat goed voelt, voelen ons soms onzeker, maar ja, we zijn dan ook nog maar net een week voor haar aan het zorgen.
Ze besluit af en toe zelf een ander ritme aan te nemen en wij volgen braaf. Ze speelt graag met doekjes en sinds kort ook met het knisperboekje van Nijntje. Ze wil graag in slaap gezongen worden en wij hebben ons repertoire aan Elly en Rikkert liedjes weer aangeboord en zingen wat af. Ook van klassieke muziek wordt ze rustig. Ze houdt nu al van Bach.
Ze doet aan skydiven. Ze ligt dan heerlijk op haar buik te spartelen met arme en benen. In de literatuur (lees: internet) lezen we dat dit droogzwemmen heet en dat dat een voorbode is voor kruipen. We zijn super trots op haar en hoe ze zich ontwikkeld. Wat ze in een week allemaal al niet geleerd heeft! O ja, en dat is dan direct het laatste cliché: wat kletsen we graag over onze dochter en wat vinden we alles wat ze doet geweldig knap.
Af en toe gaan we even met haar naar buiten. Zonder haar voelen we ons veilig en zeker op straat. Met haar zijn we meer op ons hoede. In Nigeria is het heel gewoon dat iedereen voor elkaars kinderen zorgt. We krijgen dan ook vaak opmerkingen, waarom ze geen sokjes aan heeft (terwijl het zweet over haar hoofd loopt), dat ze de draagzak niet fijn vindt (terwijl ze er in ligt te slapen). Dat is best wennen. Op zich is het mooi, het opvoeden van kinderen zien als een gemeenschappelijke taak, maar als je zelf nog een beetje onzeker bent en gevoelig voor de kritiek, dan is het erg wennen. We doen dit in kleine stapjes. We merken ook aan Evi, dat ze het liefst in huis is, wat gezien haar leeftijd best logisch is. We houden ons wereldje lekker klein.
Nu we hier al anderhalve week zijn, hebben we inmiddels een aantal opties om een lekkere maaltijd klaar te maken. Dat is wel wat zoeken hoor. Ze hebben diepvrieskip, maar vervolgens zien we dat de kip op straat is stukken wordt gehakt. Nu hebben we loperamide bij ons, maar om het nu op te zoeken… We hebben inmiddels een koekenpan gekocht en daarmee maken we wentelteefjes. We eten pasta met tonijn en augurk, macaroni met ham, tomatenpuree en perzik uit blik, drinken cola voor de suikers en ondanks dat alles niet heel gezond klinkt en we weinig bewegen, merken we dat onze broeken losser zitten.
Ondanks de, zover wij horen, toenemende discussie over Zwarte Piet, zingen wij gewoon vast Sinterklaasliedjes, zodat als we terug zijn, ze ze alvast kent. Bedankt voor al die leuke, lieve mooie reacties, daar genieten we erg van.
Ze besluit af en toe zelf een ander ritme aan te nemen en wij volgen braaf. Ze speelt graag met doekjes en sinds kort ook met het knisperboekje van Nijntje. Ze wil graag in slaap gezongen worden en wij hebben ons repertoire aan Elly en Rikkert liedjes weer aangeboord en zingen wat af. Ook van klassieke muziek wordt ze rustig. Ze houdt nu al van Bach.
Ze doet aan skydiven. Ze ligt dan heerlijk op haar buik te spartelen met arme en benen. In de literatuur (lees: internet) lezen we dat dit droogzwemmen heet en dat dat een voorbode is voor kruipen. We zijn super trots op haar en hoe ze zich ontwikkeld. Wat ze in een week allemaal al niet geleerd heeft! O ja, en dat is dan direct het laatste cliché: wat kletsen we graag over onze dochter en wat vinden we alles wat ze doet geweldig knap.
Af en toe gaan we even met haar naar buiten. Zonder haar voelen we ons veilig en zeker op straat. Met haar zijn we meer op ons hoede. In Nigeria is het heel gewoon dat iedereen voor elkaars kinderen zorgt. We krijgen dan ook vaak opmerkingen, waarom ze geen sokjes aan heeft (terwijl het zweet over haar hoofd loopt), dat ze de draagzak niet fijn vindt (terwijl ze er in ligt te slapen). Dat is best wennen. Op zich is het mooi, het opvoeden van kinderen zien als een gemeenschappelijke taak, maar als je zelf nog een beetje onzeker bent en gevoelig voor de kritiek, dan is het erg wennen. We doen dit in kleine stapjes. We merken ook aan Evi, dat ze het liefst in huis is, wat gezien haar leeftijd best logisch is. We houden ons wereldje lekker klein.
Nu we hier al anderhalve week zijn, hebben we inmiddels een aantal opties om een lekkere maaltijd klaar te maken. Dat is wel wat zoeken hoor. Ze hebben diepvrieskip, maar vervolgens zien we dat de kip op straat is stukken wordt gehakt. Nu hebben we loperamide bij ons, maar om het nu op te zoeken… We hebben inmiddels een koekenpan gekocht en daarmee maken we wentelteefjes. We eten pasta met tonijn en augurk, macaroni met ham, tomatenpuree en perzik uit blik, drinken cola voor de suikers en ondanks dat alles niet heel gezond klinkt en we weinig bewegen, merken we dat onze broeken losser zitten.
Ondanks de, zover wij horen, toenemende discussie over Zwarte Piet, zingen wij gewoon vast Sinterklaasliedjes, zodat als we terug zijn, ze ze alvast kent. Bedankt voor al die leuke, lieve mooie reacties, daar genieten we erg van.
-
18 September 2014 - 15:19
Esther En René:
Leuk om weer wat van jullie te horen! -
18 September 2014 - 15:21
Nico:
Prachtig om jullie verhalen te lezen! Wat een ervaringen! En wat schijven jullie geweldig mooi!.
Hartelijke groet Nico -
18 September 2014 - 15:23
Nico Van Den Houten:
Prachtig om jullie ervaringen te lezen. Mooi geschreven telkens weer! Volg je hart, dan is het vast goed.
hartelijke groet Nico van den Houten -
18 September 2014 - 15:24
Karin Vd V:
Oh wat maken jullie veel mee in een week! Bijzonder hoe evi en jullie aan elkaar aan het wennen zijn! Fantastisch om alles te lezen, we genieten er van!
Enne, zingen jullie de aangepaste Sinterklaasliedjes of nog met de oude tekst? Als jullie terugkomen liggen de schappen weer vol met kruidnoten enzo, kunnen jullie wel hebben nu jullie broeken losser zitten -
18 September 2014 - 15:47
Jennifer Nootenboom :
Ja het leven van jonge ouders. Je kunt het zien bij iemand anders, maar als je er zelf doorheen gaat, is het echt anders -
18 September 2014 - 16:14
Ineke Wierks:
Ha Rebecca ,Niels en Evi, leuk om te lezen hie het met jullie gaat daar .fijn dat Evi aan jullie gaat wennen is heel fijn en zo snel al! Geniet ervan en blijf je eigen intuitie volgen dat is altijd het beste, groetjes mam -
18 September 2014 - 17:25
Wilma:
Net wat Nico ook al schreef: je/jullie verhalen zijn bijzonder mooi!
Wat heerlijk hé dat ze jullie nu al niet kan missen!
Als jullie last hebben van die wijdere broeken, wil ik best wel wat nootjes enzo
opsturen hoor! Hihih
Geniet ze verder, en wij kijk uit naar jullie volgende verslag. -
18 September 2014 - 18:32
Evelien:
Wat is het weer prachtig geschreven, ik leef helemaal mee. Fijn dat de cliches om de hoek komen kijken :) Schrijf nog maar veel mooie verhalen over jullie Evi, we willen het allemaal horen! XEvelien -
18 September 2014 - 19:09
Piet Wierks:
Hallo allen daar aan de andere kant van de aarde..... Fijn om te lezen dat jullie aan elkaar aan het wennen zijn. Even wat anders dan een boterham met hagelslag. Geniet van elkaar en veel geluk daar. Groetjes van de Aldebaranhof 4.
-
18 September 2014 - 19:10
Johan En Anneke:
Vanuit Luxemburg een hartelijk groet. Klinkt goed, jullie als gezin. Lekker genieten van jullie dochter. Groeten van Johan en Anneke, -
18 September 2014 - 21:24
Lennart & Iris:
Super leuk om de verhalen te lezen. Ik zag vandaag ook 2 foto's op kantoor van jullie met jullie prachtige dochter! Mooi om te zien hoe ze heerlijk ontspannen bij jullie ligt. Geniet van het bijzondere verblijf in nigeria en van elkaar. Tot snel. -
18 September 2014 - 22:20
Eva (vriendinnetje Van Karin Wierks):
Hoi Rebecca, Niels en Evi,
Karin houd mij op de hoogte over jullie via de app en stuur af en toe foto's en nu dus ook de link van jullie blog.
Wat goed om te lezen dat jullie eindelijk bij jullie Evi zijn en Evi zo fijn in jullie harten wordt gesloten. Zoals ik al zei stuurt Karin af en toe een foto van jullie mooie meid. Het is zo mooi om te zien dat ze na een tijdje al zo'n vertrouwde blik in haar ogen heeft en er heerlijk ontspannen uitziet. Bijzonder.. dat bij jullie meteen het papa en mama gevoel naar boven komt en je meteen zo verantwoordelijk voelt voor haar en Evi op haar beurt jullie al helemaal vertrouwd. Ik wens jullie heel veel mooie momenten samen.
En over clichés gesproken.. ruiken jullie ook al, net zoals veel ouders bij hun kind doen, aan Evi haar luier als je denkt dat ze een poepje gedaan heeft? Haha.
Veel liefs Eva. -
18 September 2014 - 22:39
Marieke:
Mooi om te lezen hoe jullie stapjes zetten in het ouderschap. Hechting is superbelangrijk voor de rest van haar leven, dus laat haar dat vooral veel ervaren bij jullie!! En bedenk....elke stap is er 1! -
19 September 2014 - 09:17
Jeroen En Domique:
Hi familie, gaaf om weer wat van jullie te horen!! Ik heb de prachtige foto's op kantoor gezien, helemaal goed. Fijn weekend en we hopen snel weer wat van jullie te horen! Liefs uit Arnhem. -
19 September 2014 - 11:43
Bep En Cees De Graaf:
Hoi Rebecca en Niels.
Prachtig mooi verhaal joh! Heel herkenbaar zijn veel dingen die je schrijft!
Je weet nooit wat precies het juiste is wat je doet,en iedereen heeft weer een advies.
Geniet van vooral van haar! We zijn heel erg nieuwsgierig! Groetjes van ons allen. -
19 September 2014 - 12:16
Ina Wierks:
Hallo Rebecca, Niels en Evi
Wat leuk dat alles zo goed gaat. Geniet van alle mooie en minder mooie (zoals af en toe huilen :)) momenten met elkaar. Wat fijn dat ze zo goed op jullie reageert. Maak er een fijne tijd van met z'n drieen, want voor je het weet zitten jullie weer in het koude kikkerlandje, hihi.
Het allerbeste en we lezen graag gauw weer iets van jullie.
Heel veel liefs en groetjes van Jan en Ina -
19 September 2014 - 14:15
Peter:
Hoi Rebecca en Niels,
Evi heeft dus haar eigen prive "luisteravond". "Apocalyptica" (zo heten ze toch?) zal er nog wel niet inzitten, maar mooi dat ze al van Bach houdt! Veel muziek en zingen is toch geweldig om voor haar te doen! Zelfs aan de stem van Niels zal Evi vast wel wennen, ha, ha!
Geniet ervan! Prima dat jullie het "klein" houden. Het is goed om lekker ervan te genieten zonder teveel bemoeienis van anderen.
Hartelijke groeten,
Mirjam & Peter -
19 September 2014 - 16:06
Esther:
He familie Wink,
Wat klinkt het allemaal geweldig! En wie van jullie kan er zo leuk schrijven?
Ik was vanmorgen even op kantoor en toen zag ik de foto ''s hangen, wat een schatje!! Geniet lekker van jullie tijd samen daar want thuis zal de rust wel snel voorbij zijn want dan wil iedereen jullie dochter komen bewonderen.
Liefs Es
-
19 September 2014 - 23:23
Esther Konneman :
Lief gezinnetje
Wat een prachtig verhaal! Heel bijzonder en alle geluk! Liefs -
20 September 2014 - 10:57
Ineke Verheul:
Lieve Mensen en Evi,
Jullie daar aan de overkant, wat een bijzonder stuk weer mooi om dit te lezen. Ja en bedankt dat we zo op de hoogte gehouden worden. Ook een heel eerlijk verhaal zorgen en geluk liggen heeeeel dicht naast elkaar. Breng Evi in gebed bij God dat geeft uitkomst!
Lieve Rebecca en Niels heel veel liefs en een dikke knuffel voor Evi. -
21 September 2014 - 18:59
Mirella:
Hoi!, wat leuk om weer een stukje mee te lezen in jullie verhalen. Wat een schatje is het toch en wat is er nou lekkerder om bij je vader of moeder te slapen. Geniet van elkaar.
Liefs, Mirella -
21 September 2014 - 22:19
Irene Vanjecek:
Beste Niels, Rebecca en Evi
Wat een leuk verhaal en wat fantastisch dat Evi zich al zo hecht. Het is heel wat, niet alleen voor jullie maar zeker voor zo,'n hummeltje. Nu maar hopen dat het allemaal een beetje snel geregeld kan worden daar en jullie echt aan je leven samen in Dordrecht kunnen beginnen. Niels, we missen je wel bij de OVD. Iedereen is trouwens heel blij met Dick. De repetities zijn heel ontspannen. Ik zit nu op een cruiseschip voor de kust van Maine en mis wat repetities dus dat zal wel playbacken worden.
Hartelijke groet
Irene -
22 September 2014 - 11:22
Eric:
Hoi Luitjes,
Ik kan niet wachten op het volgende bericht! Wat ontzettend leuk om te lezen dat het zo goed met jullie gaat. Ik zou het leuk vinden om jullie eens te bellen, zomaar even jullie stem horen. Heb het net geprobeerd, maar het is niet gelukt. Moet ik het mobiele nummer van Rebecca bellen (via Hallobuitenland.nl) ?
Groeten Eric -
23 September 2014 - 21:43
Anja :
Wat fijn te horen dat het zo goed gaat met jullie en jullie dochter dit is genieten.
Pas op met verwennen haha
Groetjes Anja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
